Իգոր Պիկոշչակ.«Մի վհատվեք և ապրեք ֆուտբոլով»

ՀՀբարձրագույն խմբի մասնակից «Նոայի» մարզիչ Իգոր Պիկոշչակը ակումբի մամուլի ծառայության տված հարցազրույցում խոսել է մեկամսյա «հարկադիր պարապուրդի» ընթացքում հեռավար մարզումների, թիմի մարզավիճակի և առաջնության հնարավոր վերսկսմանը նախապատրաստվելու մասին:

— Այսօր այն օրն է, երբ, կարելի է ասել՝ պայմանական-վաղաժամկետ, բայց ազատ եք արձակվել: Ինչպե՞ս անցկացրիք մեկ ամսվա այս կարանտինը: Մեծ սպորտի մարդու՝ մարզչի ու նախկին ֆուտբոլիստի համար սա, հավանաբար, հատկապես դժվա՞ր էր:
— Եթե ես լինեի պրոֆեսիոնալ ֆուտբոլիստ
, կգտնեի այլ զբաղմունք, մինչ օրս մարզչի աշխատանքը շատ պահեր է պահանջում, այնպես որ մենք պարապ չենք նստել: Իհարկե, եղել են դրական կողմեր. Ես ավելի շատ ժամանակ եմ անցկացրել ընտանիքի և դստերս հետ, քանի որ սովորական պայմաններում զբաղվածության պատճառով շատ քիչ ժամանակ է մնացել: Բացասականը այս ամենի մեջ, իհարկե, ուզում ես աշխատել, չշեղվել այլ բաների վրա … Բայց այս համաճարակը տեղի ունեցավ, մենք պետք է դա ընկալեինք և ընդունեինք, որպեսզի հեռու մնայինք վարակից առողջ լինենք: Միջոցներ ձեռնարկեցինք և պահեցինք կարանտինը:
— «Նոայի» հեռավար մարզումները այս ողջ ամսվա ընթացքում, ինչպե՞ս էին դրանք անցնում: Իրո՞ք օգնեցին պահպանել մարզավիճակը, թե՞ դա ավելի շատ հոգեբանական պահ էր՝ թիմային ոգին պահպանելու համար:
— Սկզբունքորեն, հիմնվելով դաշտում մարզումների առաջին օրերի արդյունքների վրա, կարող եմ ասել՝ վատ չէ, որ մենք կազմակերպեցինք այս հեռավար մարզումները, քանի որ մենք չենք կորցրել մարզավիճակը, թեև մեկ ամսվա ընթացքում դա հնարավոր էր, բայց կարծում եմ, որ այս ինտենսիվ՝ մեկ ժամ տևողությամբ հեռավար դասընթացները մեզ շատ օգնեցին: Հիմա տղաները լավ ֆիզիկական վիճակում են. Վերջին 2 շաբաթվա ընթացքում նրանք աշխատել են առնվազն շաբաթական 4 անգամ, դա գերազանց աշխատանք էր:
— Եվ այնուամենայնիվ, «կենդանի» մարզման մի ամսվա պակաս կա. Որքանո՞վ է դա որոշիչ, որքա՞ն, ձեր կարծիքով, ժամանակ և ջանք կպահանջվի կորցվածը հետ բերելու համար:
— Կարանտինում մնացինք ուղիղ մեկ ամիս. վերջին մարզումը տեղի էր ունեցել մարտի 24-ին: Համարում եմ, որ երկու շաբաթ ինտենսիվ կմարզվենք, և երրորդ շաբաթն արդեն պատրաստ կլինենք առաջնության մեկնարկին…
— Եվրոպան, ըստ երևույթին, պատրաստվում է թույլատրել առաջնությունը վերսկսելու խաղերը: Ինչպե՞ս եք գնահատում այս որոշումը, և արդյո՞ք այս հարցում որևէ առաջընթաց կա մեր ֆուտբոլի ֆեդերացիայից:
— Շփվելով և կապի մեջ լինելով մարդկանց, արտերկրում աշխատող գործընկերների հետ պարզ դարձավ, որ շատերը՝ կարող ենք այդ մասին անթաքույց խոսել, մարզվել են մեկուսացման պայմաններում, եվրոպական մակարդակի որոշ թիմեր աշխատել են 1-2 հոգով, այնպես որ ամեն դեպքում նրանք պահպանում էին թիմի մարզավիճակը: Դե, նրանք հիմա վերադառնում են, և ես կարծում եմ, որ մեկ ամսվա նման ընդմիջումից հետո հնարավոր է, պայմանով, որ թիմը անգործ չի նստել … Չեմ կարծում, որ առաջնությունները վերսկսվելու համար շատ ժամանակ պահանջվի … Հոգեբանական տեսանկյունից, իհարկե, տղաների համար հեշտ չի լինելու՝ մարզվել ամբողջ ուժով՝ իմանալով, որ դեռ որոշ ժամանակ խաղեր չեն լինի: Ինչ վերաբերում է մեր թիմին` մեծ մասը լեգեոներներ են, տնից հեռու, ոմանք նաև մենակ (առանց կնոջ կամ ընկերուհու): Բայց մենք փորձեցինք այդ ամենը հարթել, և մեկ ասվա ընթացքում կազմակերպած շփումները և նույն մարզումները նպաստեցին, որ տղաները կարողանան ինչ-որ չափով լիցքաթափվեն…
— «Աշխարհը երբեք նույնը չի լինի»՝ սա այս օրերի ամենատարածված տեսակետն է: Կանխատեսումը, իհարկե, անշնորհակալ գործ է, այդուհանդերձ, ինչպիսի՞ն կլինի ֆուտբոլը կորոնավարակի հետ կապված իրավիճակի հանգուցալուծումից հետո:
— Միանշանակ, մեծ դադարից հետո ֆուտբոլ խաղալու և դիտելու ցանկությունը, անշուշտ, չափազանց մեծ է լինելու, քանի որ բոլորը կարոտել են ֆուտբոլը, իսկ ֆիզիկական պատրաստվածության առումով կարող եք ասել, որ բոլորը եզրակացություններ են արել կամ կանեն, ուստի ես չեմ տեսնում որևէ շոշափելի փոփոխություն դեպի վատը: Հնարավոր է, որ դեռ երկար ժամանակ առանց հանդիսականների ներկայության ֆուտբոլի ականատեսը լինենք, բայց սա անհրաժեշտ միջոց է, առանց դրա հիմա չենք կարող: Առողջությունն առաջնահերթ է`թե խաղացողների և թե հանդիսատեսի, երկրպագուների համար…
— Կարելի է ենթադրել, որ Հայաստանի Բարձրագույն խմբի առաջնության վերսկսման դեպքում ժամանակացույցը կլինի չափազանց խիտ: Փոխվել են արդյոք թիմի նպատակները, և արդյո՞ք «Նոա»-ն պատրաստ կլինի դրանց իրագործմանը:
— Մեր նպատակները ոչ մի կերպ չեն փոխվել ՝ պայքարը Եվրոգավաթների համար և հնարավորինս բարձր տեղ զբաղեցնել մրցաշարային աղյուսակում: Գումարած ՝ մենք լավ հնարավորություններ ունենք դուրս գալու Հայաստանի գավաթի խաղարկության եզրափակիչ: Մենք այդ նպատակներն ենք դրել և պահպանում: Իրավիճակը ցավալի է, կապված որոշ թիմերի մոտ ֆինանսավորման խնդիրների հետ: Սակայն այդ խնդիրները ավելի շատ կապված են ոչ թե վարակի, այլ ՝տնտեսության հետ … Հուսով եմ, որ ամեն ինչ կբարելավվի, և, նախատեսվածի պես, բոլոր թիմերը կշարունակեն առաջնությունը: Ինչ վերաբերում է հավանական խիտ ժամանակացույցին, մենք կփորձենք ապահովել, որ տղաները վնասվածքներ չստանան, մենք կանդրադառնանք և կվերլուծենք՝ ունենք ֆուտբոլիստի անհատական վիճակագրությունը վերլուծող սարքերը, կփորձենք ավելի լավ ու արդյունավետ կազմակերպել վերականգնումը, քանի որ այս ընթացքում սա, թերևս, կլինի ամենակարևոր գործոններից մեկը:
Վերջում էլ ուզում եմ մաղթել բոլորին քաջ առողջություն և չհուսահատվել, կյանքը շարունակվում է, և, ամենայն հավանականությամբ, ամեն ինչ իր տեղը կընկնի արդեն այս տարի: Հետևաբար `մի վհատվեք և ապրեք ֆուտբոլով…